We laten voor elke cyclus één verteller aan het woord, een bekende Eternicaan, die in die periode veel betekent heeft en ons thans zijn verhaal doet, via geschreven of mondelinge overlevering.

Eerste Cyclus : Het geheim der Gilden

Onze eerste gids is Kaiso Kubash, avonturier, paladijn van de Vernietiger, voormalig generaal van het 23ste Straflegioen en thans herbergier.

1. De Oude Tolbrugh

Projectteam : Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Werner Verrezen, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten (e.a.)

Binnenspelse setting : Tolbrugh, Woudvoorde

Buitenspelse setting : Logne

Met de woorden van Kaiso Kubash : “Er was toen heel wat te doen rond Koenraad van s’Graevensburchte, de toenmalige grootmeester der bezweerders. Daarmee begint dit hele verhaal : het verraad van Koenraad. Maar wat hij juist gedaan heeft, dat weet ik niet meer. Ik denk dat het allemaal ten einde liep met de waanzin van Antonius van de dood. Er waren toen ook nogal militante paladijnen van de Draak van het Licht uit het Keizerrijk van de Draak aanwezig, die tijdens een ritueel onze vertegenwoordiger van de Ruiter des Duisternis in de pan hakten. Voorheen hadden ze het de gelovigen van de Maanwolf ook al moeilijk gemaakt. Verder hebben we veel geknokt met orks, die toen nog imposant en gevaarlijk waren (lacht eens hartelijk). De geesten van het roemruchte Zeventiende Legioen waarden toen als geesten door de nacht, wachtend tot iemand hun vaandel terug zou vinden. Een priester van de Draak reageerde tegen de Eternicaanse dienstplicht en riep de demon Kraal op. Dat was een indrukwekkende strijd! De plaatselijke wacht had het toen al druk met de plaatselijke rabauwen. Aah … mooie tijden!”

2. Spieckelspaede’s Spummie

Projectteam : Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Werner Verrezen, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten, Simon Coenen, Joeri Cornelis (e.a.)

Binnenspelse setting : Spieckelspaede

Buitenspelse setting : Citadel van Namen

Met de woorden van Kaiso Kubash : “Toen draaide het inderdaad allemaal al rond Driesz Zarka, de grootmeester der necromantiers, die een experimentje deed met ondoden. Er was een heel actieve ‘louche’ herberg en de beruchte rabauwen Rich en Jean liepen daar voor het eerst rond. De ingewijde van de Draak van het Licht aldaar vonden we toen nogal een onbetrouwbaar heerschap. Ohja, Driesz Zarka dus! Hij creëerde een ‘spummie’ in de catacomben van de burcht van Spieckelspaede. Dat was een kruising tussen een geest en een mummie maar hij verdwijnt spoorloos. Diens vriend, de garnizoenscommandant van Spieckelspaede, vroeg toen aan ons, de avonturiers aldaar, om zijn lichaam te gaan zoeken dat ergens in de catacomben moest liggen. De catacomben werden echter bewaakt door een oger die een amulet droeg dat hem onkwetsbaar maakte. Uiteindelijk sloegen enkele avonturiers erin dit amulet te bemachtigen via een jonge oger, die ze bij de Oude Tolbrugh tot vriend hadden gemaakt, waarna Zarka’s lichaam werd bovengehaald en werd … euh … genezen, dankzij de tussenkomst van een schimmig heerschap met een ooglapje en een grote bijl op zijn rug. Het was toen dat we voor het eerst gemuteerde Marauders zagen en dat de eerste skeeven hun opwachting maakten.”

3. De Held van Weeldeghem

Projectteam : Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Werner Verrezen, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten, Simon Coenen, Joeri Cornelis (e.a.)

Binnenspelse setting : Weeldeghem, Woudvoorde

Buitenspelse setting : Chevetogne

Met de woorden van Kaiso Kubash : “De burgemeester van Weeldeghem loofde een magisch zwaard uit aan de avonturier die het Toernooi van Weeldeghem zou winnen. Nadat dit wapen gewonnen werd, kwam de aap uit de mouw : met het zwaard moest een demon verslagen worden, die ieder jaar een maagd uit het stadje opeiste. Dit werd voorheen steeds als een schilderachtige lokale gewoonte beschouwd, tot de dochter van de burgermeester plots het kortste strootje trok. Donk won het toernooi en sloeg erin met de hulp van het zwaard en enkele stevige krijgers, de demon te verslaan. Hierna kwam de tweede aap uit de andere mouw : de demon, die gevoed werd met maagden, stond daar eigenlijk al sinds honderden jaren de Pictenpas af te sluiten. Nu hij weg was, vielen die blauwbeschilderde krijgers ogenblikkelijk al plunderend en brandschattend Eternica binnen. De drost ‘de Ster’, die een drankprobleem had, kwam tot zichzelf en organiseerde het verzet. De strijd eindigde toen met een historisch hoog dodentol van de helft van de aanwezige avonturiers! Volgens mij was dit de eerste keer dat vertegenwoordigers van alle geloven aanwezig waren.”

4. Het Laatste Bolwerk

Projectteam :Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten, Simon Coenen, Joeri Cornelis (e.a.)

Binnenspelse setting : Weeldeghem, Woudvoorde

Buitenspelse setting : Chevetogne

Met de woorden van Kaiso Kubash : “Dit was de tijd van ‘het Verzet’. Na onze gevangenneming door de Picten ontsnapten er een aantal van ons, die een verzet organiseerden en hun gevangen genomen kompanen kwamen bevrijden. Dat was dus in Weeldeghem. Ik herinner me de herberg, ‘het Laatste Bolwerk’ met Tonneke als legendarische herbergier. Heel wat Eternicanen waren gevangen en moesten na hun bevrijding hun wapens en pantsers recupereren. Spannende tijden toen een leven nog iets te betekenen had! De avonturiers die eerder aan gevangenschap ontsnapt waren, zaten verschanst in de herberg van de waard Tonneke. Zij die gevangen genomen waren, zaten eerst nog als gevangenen in het Pictendorp. Ze konden overdag wel ronddwalen, maar moesten op tijd terug zijn om een tegengif te krijgen, zonder welke ze onherroepelijk zouden overlijden. Hen bevrijden was vooral een kwestie van het tegengif bemachtigen. Dat was één van de lastigste missies ooit, omdat de bevrijdde gevangen hun wapens en spreukenboeken terug moesten bemachtigen. De avonturiers die de kist met toverboeken hadden gevonden, hadden deze echter uit elkaar genomen en de spreuken los doorverkocht aan andere tovenaars. Er was ook een samenzwering, die rond heksen draaide. Er waren 4 heksen als ik mij niet vergis en ze waren niet om mee te lachen. Wijlen Salixor had hier meer over kunnen zeggen.”

5. De Reizende Rechter

Projectteam :Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten, Simon Coenen, Joeri Cornelis (e.a.)

Binnenspelse setting : Tolbrugh, Schoonstede

Buitenspelse setting : Logne

Met de woorden van Kaiso Kubash : “Ik weet verdomme niet meer waar dat bevrijdingsfront ons van ging bevrijden, maar volgens mij was het een misdaadorganisatie die graag met bommen gooide. We hebben er een paar in het midden van de nacht een kopje kleiner gemaakt. Er was ook iets met een pompoenmens met aangepaste riek, die tot rust moest worden gebracht. Ach ja … laat ik het iets gedetailleerder vertellen : We waren terug in de Oude Tolbrugh, waar een jaarmarkt gehouden werd. Op de achtergrond van alle plezier hield een rondreizende rechter zitting. Hij kreeg het echter aan de stok met het ‘Bevrijdingsfront’, een anarchisische organisatie. Yr Ekster onderscheidde zich toen als wetshandhaver tijdens de jacht op een priester van de Vernietiger die met ‘Al-Grote Vernietigingen’ strooide alsof het hagelslag was. Er kwam toen ook een confrontatie met het Bevrijdingsfront waar meer dan een beetje bluf aan te pas kwam . Ekster werd toen nog bevorderd tot kapitein van de wacht.”

6. Duisternis over Weeldeghem

Projectteam :Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Werner Verrezen, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten, Simon Coenen, Joeri Cornelis(e.a.)

Binnenspelse setting : Weeldeghem, Woudvoorde

Buitenspelse setting : Chevetogne

Met de woorden van Kaiso Kubash : “Vulcanar de Zwarte, een machtige dienaar van de Ruiter des Duisternis, ontdekte een soort … ‘blob’, die heel Weeldeghem in zich opnam en wij zaten daar op de één of andere manier in gevangen. Je kon niet sterven in die blob, want je werd automatisch terug tot leven gewekt. Daar zwaaide Zie Bigbos, een roverhoofdman, de scepter. Er liepen toen ook heel wat orken rond die een zeer machtige shamaan beschermden, Toemkar Kahn genaamd. Een machtige groep paladijnen van de Dood, die vervloekt waren en die alles bij elkaar puinden wat er op hen af kwam, maakten de streek onveilig. Ik weet bij de Goden niet meer hoe dat allemaal opgelost werd, maar uiteindelijk werd de blob vernietigd en stonden we terug in het echte Weeldeghem. Het ontsnappen uit die blob had iets te maken met het vinden van een magisch touwpoppetje.”

Eternicaans Avontuur 2 : Het goud van Alberic

Projectteam : Jan Deconinck, Annelies van Ghyseghem, Werner Verrezen, Koen de Rooster, Johan Vanderspeeten, Simon Coenen, Joeri Cornelis(e.a.)

Binnenspelse setting : Konterdamme, Schoonstede

Buitenspelse setting : ‘omgeving van Brussel’

Met de woorden van Kaiso Kubash : “De Eternicanen werden gevraagd om een gijzelaar vrij te kopen, maar ze werden opgelicht. Het goud dat als losgeld was meegegeven, bleek een kist zand te zijn. Alberic wou duidelijk niet dat de gijzelaar het overleefde. Ik weet één ding zeker : Alberic zelf heeft het niet overleefd!”

7. Het geheim van de gilden

Projectteam : Jan Deconinck, Simon Coenen, Joeri Cornelis, Annelies van Ghyseghem, Gerry van Rossem, Werner Verrezen en Rudy vandenbergh.

Binnenspelse setting : Ravenhorst, Halinus

Buitenspelse setting : De Kluis, Sint-Joris-Weert

Met de woorden van Kaiso Kubash : “De Falanx ter Bescherming van de Integriteit, een militant onderdeel gesponsord door de kerk van de Dood, verscheen voor het eerst in Ravenhorst en doorzocht ieders zakken. Voor het eerst in de geschiedenis werd er actie ondernomen tegen illegale componenten! Maar de FBI had zelf ook problemen, want er liepen vreemde ondoden rond, die zeer snel bewogen en allemaal in het uniform van de FBI staken. Tijden en werelden begonnen door elkaar te lopen. Orken, Picten en Keizerrijkers liepen ineens door de bossen, alsmede bewoners van elk van de zeven Buitenwerelden. Er sneuvelden ook een aantal leden van de raad. Die plaatsen moesten ingevuld worden en Vittor Hulor Yund werd grootmeester der necromantiers, Dorian Havikszoon werd opperschout en Grijs de Nimro nam de macht als stadhouder. Toen kwam uit dat Antonius van de Dood, profeet van Negaster, van plan was om een apparaat, in de volksmond ‘de doomsday machine’ genoemd (een magische machine die hele steden kan vernietigen) terug in mekaar te steken. Hij wilde dit gebruiken om te strijden tegen het Keizerrijk van de Draak, dat op het punt stond om het zuiden van Eternica binnen te vallen. Ik weet dat hij ontmaskerd werd en gevangen genomen was, maar ik weet niet meer wat er verder van hem geworden is. De dag werd toen gered door het hertrekken van het Patroon van de Werkelijkheid door Paradim van Overdaecken. (Kaiso spuwt op de grond bij het uitspreken van die naam.) Darius de Kooper zat toen in die FBI en de Zonen van de Feniks staken voor ‘t eerst de kop op. Het waren vrij zware tijden, maar wel heel intens en vol van heldendaden!”

Tweede Cyclus : De Veldtocht

Onze tweede gids is Morkaï, paladijn van de Ruiter, voormalige gunsteling van Rao en thans een ondode, blinde dienaar van een alchemist in Yzergronde.

8. Een grens te ver

Projectteam : Werner Verrezen en Rudy vandenbergh (scenario) en Johan VdS (props)

Binnenspelse setting : Reitze

Buitenspelse setting : De Hoge Rielen

Met de woorden van Morkaï : “We trokken naar Reitze om een verbond te sluiten met de baron Van Reitze, een Oost-Kaltiër. Eternica wou Reitze terug annexeren, maar ook het keizerrijk was geïnteresseerd. Heel wat diplomatie voor onze ex-raadsleden. Het mithril, dat daar gewoon op de grond lag, was de reden van deze heisa. Daar verschenen ook een aantal zwarte orks met vreemde wapens die bliksems schoten. Het eindigde met een strijd tegen de troepen van het keizerrijk, geleid door de markies de Berancourt. Blijkbaar zat daar ook de draak Sakamore in, die ons goed roosterde met vuurballen, maar we wonnen uiteindelijk wel. Hier overleed Elswood, een elf die beter bekend was als Tinkerbel omwille van zijn pantser. Reitze kwam uiteindelijk terug bij Eternica. In de rand zagen we ook een kring van heksen, waaronder dame Von Reitze, verborgen de dochter van Von Reitze voor een vloek die betrekking heeft op een draak. De illusionist Mardi Gras werd vanwege intrige van de Keizerlijke gezant door de heksen in een kikvors veranderd en stierf later toen hij de dochter van de brandstapel probeerde te redden en door de draak achteloos getoast werd. Op de achtergrond liep een jonge edelman die aanspraak meende te kunnen maken op de troon van Eternica als laatste afstammeling van een oude koninklijke lijn. Dit werd uiteindelijk getermineerd door ofwel algehele abdicatie of door overlijden van de betrokken personen.”

9. Herfstschimmen

Projectteam : Werner Verrezen en Rudy vandenbergh (scenario) en Johan VdS (props)

Binnenspelse setting : Reitze

Buitenspelse setting : de abdij van Maredsous

Met de woorden van Morkaï : “Het verschijnen van het mithril in Reitze bleken etterende wonden te zijn in de huid van Lethe, waardoor demonen makkelijker van sfeer kunnen verhuizen. Dries Zarka vergiftigde het mithril om te voorkomen dat de wonden groter gemaakt werden. Grootmeester Serrault van de inquisitie uit het Keizerrijk van de Draak kwam lelijk huishouden en Rao ondernam een eerste aanval op de heerschappij van Sakamore. Dat was de eerste keer dat het 23ste strafregiment in actie kwam. Dat werd onder het bevel gezet van Kaiso Kubash, die bevorderd was tot kapitein. Er was iets met het vaandel van dat 23ste. Rao kwam nu ook op het voorplecht, wat eindigde met een tochtje naar waar de draak Sakamore de plak zwaaide en wij moesten vechten voor Rao, zodat Sakamore het keizerrijk niet meer zou kunnen helpen. Een heraut overleed daar in de herberg toen een kreutel daar binnenliep en zijn bom er explodeerde. Het meest heldhaftige lid van het 23ste was ongetwijfeld de trompetter, die tijdens de strafste regens ooit op een Eternica life onverdroten buiten op appèl bleef staan. Alles eindigde toen in een strijd tegen de troepen van het keizerrijk, die deze keer wel deftig op hun bakkes kregen. De Maanwolf had een vaandel kunnen bemachtigen, dat goed dienst deed op het slagveld.”

10. Onderwereld

Projectteam : Werner Verrezen en Rudy vandenbergh (scenario) en Johan VdS (props)

Binnenspelse setting : Yzergronde, Zuid-Kaltië

Buitenspelse setting : citadel van Montmédy, Meuse, Frankrijk

Met de woorden van Morkaï : “Irogne werd veroverd en moest gezuiverd worden van alle gedrochten in de ondergrondse gangen. De bibliothecaris, die eigenlijk een draak was en zijn hart had laten vervangen door een magische steen, maakte er blauwe, snelle, gevaarlijke ondoden. De ‘louche herberg’ bevond zich in de kruitkamer, helemaal onderin de burcht, onderaan een trap met heel veel valstrikken. We hebben toen allemaal gebeefd in de ondergrondse slaapzaal waar het nooit warm werd. Hier verschenen de zwarte oer-orken, volgens mij voor het eerst, die hier blijkbaar eeuwenlang overleefd hadden. Een aktiefront bepleitte er trouwens gelijke rechten voor orken en goblins. Duisterelfen verschenen hier ook en manifesteerden zich als gevreesde tegenstanders. De Blauwe Garde maakte jacht op ons, aanhangers van Rao, maar ze kregen ons niet te pakken! Er bevond zich een kapel van de heilige Elisabeth, een heilige van de Draak van het Licht.”

11. Nachtvleugel

Projectteam : Werner Verrezen en Rudy vandenbergh (scenario) en Johan VdS (props)

Binnenspelse setting : Weeldeghem, Woudvoorde

Buitenspelse setting : Chevetogne

Met de woorden van Morkaï : “We gingen naar de krijgsschool te Weeldeghem. Er waren problemen met de Picten en met de bestemming van de krijgsschool. De demonen waren hier spelletjes aan het spelen, ze joegen op andere demonen. Rat en Rao traden op de voorgrond en speelden de demonen tegen elkaar uit. Op het einde moesten we het opnemen tegen de stankdemon Brokaal. De Blauwe Garde van Grijs maakt de dingen hier ook te bont met de executie van een aantal onschuldige Eternicanen. Generaal de Vos, die lid was van de Zonen van de Feniks, verraadde Darius De Kooper door hem in de rug te steken met een dolk, bekend als de zielendief. De oude leraar van Oda de Rode was hier bezig met het bouwen van een vreemdsoortig toestel waarvoor allerlei bouwstenen bij elkaar gesprokkeld moesten worden. Uiteindelijk bleek het de deur open te zetten voor een insectactig volk dat zijn eieren wilde leggen in de mensen hier. Salixor zaliger werd hier de heks van Weeldeghem. En er werd propaganda gevoerd voor het Oud Eternicaans Blok.”

12. De Roeping

Projectteam : Voornamlijk Werner Verrezen met inbreng van Rudy Vandenbergh

Binnenspelse setting : Yzergronde, Zuid-Kaltië

Buitenspelse setting : citadel van Montmédy, Meuse, Frankrijk

Met de woorden van Morkaï : “Terug naar Irogne, dat werd overmeesterd door de troepen van Grijs en zijn vliegende burcht. Ik geloof dat het nog om ondoden ging, maar dat die daarna afgeschaft werden. Grijs besloot de dienstplicht aan banden te leggen. De blauwe garde was ginder toen prominent aanwezig. Een aantal van ons liepen een probleem op met Skeevens. Ik herinner me dat Tarim met een skeevenstaart rondliep en ook Vittor had zo extra lichaamsstukken. Er was een alchemist die allerlei vreemde drankjes uitprobeerde, met alle gevolgen van dien. Het bedevaartsoord van de Draak was er uiteraard nog steeds. Grijs de Nimro werd hier toen ontmaskerd als Linus Versanus alias de Oude van Linus in zijn poging om draak te worden met de Hand van het Lot en een Bol en een Ring. Wat er precies van de prins-regent geworden is, weet niemand precies. Er was ook een draak van de Wolf daar aanwezig in de vermomming van één of andere generaal. Ik herinner mij ook een zwaar gevecht tegen boeren en zo, terwijl de Skeevens zuur op onze kop aan het gooien waren. De leraar van Oda’s leraar (die uit Weeldeghem) bleek reeds lang overleden, maar dat weerhield hem niet om verder aan te modderen in zijn laboratorium. Als mummie experimenteerde hij erop los met allerhande drankjes. Oda wrong zich in allerlei bochten om zijn leraars leraar, die iedereen vriendelijk de hand schudde, niet aan te hoeven raken. Omwille van zijn rol in het spel van Grijs, opende het Roedel de jacht op Paradim van Overdaecken. De baron kon echter ontkomen.”

Derde Cyclus : Ulreich

Onze derde gids is Leander van Woudvoorde, eenvoudige spoorzoeker.

13. De Nieuwe Wereld

Projectteam : Bart Baplu, Sven de Herdt, Dave Geentjens, Werner Verrezen

Binnenspelse setting : Konterdamme, Schoonstede

Buitenspelse setting : domein Merkenveld, Loppem

Met de woorden van Leander : “Eternica werd belaagd door invallen van Ulreichers. De helden van Eternica, verenigd in het 24ste Legioen, werden als slaven meegevoerd naar Ulreich na een veldslag bij de abdij van Konterdamme. In de abdij van de Draak van het Licht in Konterdamme verscheen voor het eerst de Gulden Garde. Die verving de Blauwe Garde van Grijs de Nimro. De demon Rat verscheen opnieuw ten tonele en werd bevochten door de avonturiers. Hij werd een paar keer achteruit geslagen, maar hoe sla je een demon dood? Hij bleef komen tot een priester van de Grootmeester neergeslagen werd en zijn hersenen aangeboden werden aan Rat. Er liep een dievenbende van de Rode Hand rond, maar die werd vakkundig naar de andere wereld geholpen. In de abdij liepen veel skeevens rond, die lelijk huis hielden in de abdij en die het hele gebouw in een vieze, gele mist zetten. We pakten pinten bij de zigeuners in het bos. Er was ook iets met een demon, Nagilius genaamd, die bevochten moest worden met een Ankh van het Leven. Ik weet nog dat dat grandioos verkeerd is afgelopen. De Ankh van het Leven werd van een gesneuvelde paladijn genomen door Lars Kimstapper, die met de Ankh de demon vernietigde in een tweegevecht, ook met de hulp van Luther, die de demon afleidde. Er kwamen Ulreichers, die op zoek waren naar een bijl van een voorouder. Wij overhandigden die aan hun, goedgelovig als we zijn. We betaalden met een zwaar gevecht waarbij het overgrote deel van de Eternicanen weggevoerd werd als slaven naar Ulreich. Oda en Rent richtten toen ook het Reitzisch Veldhospitaal op, beter bekend als de Orde van de Rode Kelk.”

14. Ravenhorst

Projectteam : Werner Verrezen

Binnenspelse setting : Ulreich

Buitenspelse setting : domein de Winner, Overpelt

Met de woorden van Leander : “De Eternicanen bereikten Ulreich als slaven. We werden al snel bevrijd door een legermacht van de Eternicanen, die ons achterna kwam gereisd. En dan begon het : Het terugzoeken van onze spullen, onderhandelen met de plaatselijke runenmagiër die ons wel van die slavenrunes op ons voorhoofd kon afhelpen, maar hij wou een boek in de plaats. De elfen (‘Sealie’ genoemd daar) zochten ook naar een kroon geloof ik, terwijl de zwarte elfen (‘Unsealie’ genoemd) met hen meewerkten, de minotaurussen zochten naar een hoorn en de nachtgoblins zochten naar hetzelfde boek als de runenmagiër. De Ulreichse goden stelden ons voor een aantal problemen en als je die niet oplostte, werd je terug opgenomen in de cyclus. Zo verkregen we de mogelijkheid om magische wapens te smeden en Kaiso maakte het zwaard Kubashi. De beroemde paladijn Grimwolf liet het leven in 1 van die godsproeven. Kaiso stond zijn pink af om het kind van Mara van de Vernietiger te redden. De verdreven Jarl kwam terug, maar werd opnieuw door onze troepen verslagen. De demon Rat deed zich voor als een Stormheer om zo het vertrouwen van enkelingen te winnen. De priester Lars Kimstapper had er genoeg van en besloot roet in het eten van de demon te gooien. Hij ontmaskerde hem met de Ankh van het Leven, maar moest dat in een tweegevecht met zijn leven bekopen. Dit was echter een deel van het plan van Lars en Rat was nu zwaar verzwakt door de demon In Sanguinus Est, die in diens lichaam zat. De gevangenen werden tewerkgesteld in het huishouden van de Jarl. Daarbuiten ontdekten de avonturiers dat de wereld hier ietsje anders in elkaar stak dan in Eternica. Allereerst waren er vrijwel geen contacten tussen de Ulreichers en de niet-menselijke rassen, laat staan vriendelijke contacten. Ulreichers lieten ‘s nachts ook niemand binnen, omdat het wel eens een wisselkind zou kunnen zijn, dat ze dan in huis zouden halen. De orken in Ulreich waren schuchter, deels door de houding van de Ulreichers, maar meer nog omdat ze ferm onder de duim van de nachtgoblins zaten. Dat zijn kleine zwarte mannetjes met hoge puntmutsen, die in hoge mate magisch bekwaam zijn. Er waren twee elvenrassen hier: Alvar, gewijd aan de Grootmeester en Svartalvar, gewijd aan de Ruiter. Er waren ook ijs- in plaats van steentrollen. Zaten de vuurtrollen ook hier, of was dat weer ergens anders? Dat weet ik niet meer. Na de bevrijding door de Eternicaanse troepen die de gevangenen nagereisd waren, bezocht onder andere Eren Helka een nachtelijke vergadering van de niet-menselijke rassen, die zich zorgen maakten over de komst van nog meer mensen, en die besloten de indringers een ultimatum te stellen.”

15. Kaltspalt

Projectteam : Werner Verrezen

Binnenspelse setting : Kaltspalt, Ulreich

Buitenspelse setting : De Kluis, Sint-Joris-Weert

Met de woorden van Leander : “De Ulreichers veranderden van tactiek en boden aan er eens rustig over te praten. Vertegenwoordigers van de avonturiers kregen een amulet omgehangen dat zowel een rangteken als een vrijgeleide zou zijn, maar dat zich ook onmiddellijk aan hen bond en al snel vervloekt bleek te zijn. Die kerel zoog blijkbaar hun levenskracht uit hun lichaam om zichzelf in leven te houden. We trokken naar de Schemerwereld en daar vernietigden we de beeltenissen van de Jarl en zijn familie, waardoor iedereen bevrijd werd. Er was ook een schatkamer waar heel wat Eternicaanse memorabilia te vinden waren, zoals het altaar van de Draak van het Licht en het vaandel van het 23ste Legioen. Een en ander werd natuurlijk gestolen. De nachtgoblins verschenen nog eens ivm hun boek. Er was daar ook een schat die bewaakt werd door steentrollen, maar die gestolen werd. Oeps … foutje, dat ding hield blijkbaar de ijshel tegen. We moesten vluchten. De ijshel werd toen tegengehouden door een raar wezen dat zichzelf opgeofferd had. Tegenhouden is eigenlijk een te sterk woord, want de muur van ijs bleef aan een vertraagd tempo verder groeien. Er liep ook een huisje rond op kippenpoten waar de heks Baba Yaga in woonde. Zij zorgde ervoor dat de Eternicanen via de ‘Wereldboom’ uit Ulreich konden ontsnappen.”

16. Woutershof

Projectteam : Werner Verrezen

Binnenspelse setting : Woutershof

Buitenspelse setting : Woutershof, Kinrooi

Met de woorden van Leander : “In Woutershof wordt iedere sterveling berecht en via de Styx terug in de cyclus gestuurd. Hier vonden de Eternicanen dus de kern van hun geloof en maakten het allemaal mee in ’t echt. Een vreemde kerel, Yehan Lichtziel, vertelde ons over de verschillende poorten, die eigenlijk waren veroorzaakt toen Seti door de Oude uiteengereten werd en zijn stukken door de sferen heen werden geslingerd. Hij vertelde dat die stukken focussen waren, die we daar moesten weghalen om terug thuis te geraken. Woutershof was dus blijkbaar in een of andere tussenwereld. Iedereen trok toen zo wel de één of andere poort binnen en een aantal lieten daarbij het leven of kwamen zelfs niet terug, zoals Bufor. Wij vochten tegen machines die alle magie opslorpten, bezochten een demonenhuwelijk, moesten een aantal raadsels oplossen en tussendoor van een verslaving afgeraken die de ‘Bobjes’ ons aangesmeerd hadden. Ik hoorde van andere mensen die een wereld met ondoden bezocht hebben, van een soort van paradijs met schaapjes in groene velden en van een wereld vol boeken. Er waren problemen met de Schemerwereld, veroorzaakt door een teveel aan Mithril. Nexus zwaaide daar de plak en werd op het einde een kopje kleiner gemaakt doordat we het water van de Styx over zijn hoofd goten. Ahja en het was Bufor, die zijn vrijheid terugkocht met het boek dat hij in een Ulreichse grot had gevonden. Dat was het boek waar de nachtgoblins zo naarstig naar op zoek waren geweest. Bufor ontmoette trouwens de draak Smaragd en de Oude van Linus. Hij wist hen te overtuigen hem terug naar Eternica te sturen als compensatie voor het boek. Wist Bufor veel dat hij de sleutel tot het herschrijven van het Patroon van de Realiteit in handen had … Hier werd ook de rechtszaak betreffende de snode Paradim van Overdaecken gehouden. Tijdens het proces gooide Nerwyn water uit de Styx over hem heen en dat was het definitieve einde van deze opportunist.”

17. De Afrekening

Projectteam : Werner Verrezen

Binnenspelse setting : Woutershof

Buitenspelse setting : Woutershof, Kinrooi

Met de woorden van Leander : “Het Spel der Demonen van de derde cirkel nam een eindfase. Rao schakelde 1 voor 1 alle andere demonen uit die zijn cirkel bevolkten. Rao wist eerst Rab te verschalken en tijdens een ultieme confrontatie tussen Rao en Rat lijkt het alsof Rat het onderspit moet delven…deze laatste zag in dat hij niet kon winnen en nam het zekere voor het onzekere. Hij liet de demon ‘In Sanguinus Est’ in volle glorie over het slachtveld trekken. De demon verscheurde Rao en op zijn beurt werd hij verscheurd door Seti. Wel hoorden we dat thuis ondertussen het ‘AL’ Eternica overgenomen had.”

Vierde Cyclus : Het patroon van de realiteit

Onze vierde gids is wijlen Tinus Groenemeere, waarvan we heel veel informatie vinden in zijn ‘Impressies’ uit de Libris Eternicae, die een hoogtepunt vinden in deze cyclus.

18. De Terugkeer

Projectteam : Gilad Peltier (Revisie door Werner Verrezen)

Binnenspelse setting : graafschap Hulor, Halinus

Buitenspelse setting : De Kalei, Dilsen-Stokkem

Met de woorden van Tinus Groenemeere : “We kwamen aan in het graafschap Hulor. Na een troep rabauwen afgeslagen te hebben, trokken we door tot aan het dorp waar Tijl Hulor, een neef van Vittor de plak zwaaide. Hij zou een conventie organiseren hier. Het waren vredesonderhandelingen, georganiseerd door het AL om de elfen, de duisterelfen, de dwergen, de Eternicanen, Keizerrijkers, Picten en Portillianen dichter bij elkaar te brengen. De duisterelfen hadden het Elfenbos ingenomen, dat was bekend. Maar nu waagden ze zich ook buiten hun bossen. De doodsbange bevolking had zich verdedigend opgesteld en de duisterelfen hebben daar dankbaar misbruik van gemaakt om dat als een aanval te interpreteren. Het resultaat van deze actie is dat het domein Hulor nu nog als enige overeind stond. Dat het domein Hulor niet onder de voet gelopen werd, weet Hulor aan het feit dat hij de Duisterelfen rijkdommen heeft aangeboden als een soort van losgeld. De duisterelfen maakten ook gebruik van de Pits, een kruising tussen Orks en Duisterelfen. Er liepen ook spinachtige duisterelfen rond, die een kruising waren tussen Pits en spinnen. De conferentie draaide op niets uit en de duisterelfen genoten van hun machtspositie. Een priester van het AL was ook aanwezig, maar die hield zich op de vlakte. Bufor verscheen plots terug met slecht nieuws uit Halinus. Het ging niet goed met Lumen Corona, de Prinses-Regentes. Bovendien maakte hij gewag van een Witte Golf, een legermacht van het AL, bestaande uit paladijnen en priesters. Er stond ook nog een leger van het Keizerrijk van de Draak klaar, maar die wilden alleen tussenbeide komen als Tijl Hulor zich zou bekeren tot de Draak van het Licht. Uiteindelijk kwamen we te weten dat er 4 legers klaar stonden om ons aan te vallen : 1.de Duisterelfen; 2.het leger van het Keizerrijk; 3.een legertje ondoden van Malach, de eeuwige; 4.het leger van Toemkar Kahn, de goblin, die apostel van de Vernietiger zou zijn. Hier werden ook de profetieën van Di Mara besproken. De bevindingen van een team van geleerden vind je terug in de ‘Impressies’ van dit onderdeel. Bij een aanval van het leger duisterelfen, werden ik en nog een boel andere helden gevangen genomen. We werden gevankelijk weggevoerd, maar niet voor lang.”

19. Radsla

Projectteam : Gilad Peltier, Bernard Paviaux

Binnenspelse setting : Weeldeghem, Woudvoorde

Buitenspelse setting : Chevetogne

Met de woorden van Tinus Groenemeere : “We werden door het AL vrijgekocht uit de krochten van de duisterelfen. In Weeldeghem werden we ontvangen en genezen door broeder Carolus, die we nog kenden van in het graafschap Hulor. Maar in ruil moesten we een amulet omdoen dat ons langzaam verteerde. We ‘mochten’ er een eredienst bijwonen waarin duidelijk werd dat achter het AL, de AL-Grote Vernietiger zat en meerbepaald één van zijn dienaren : Qui-Watsu. Die had ergens ‘tabletten van de waarheid’ zitten en al wie ernaar keek, werd trouwe gelovige van het AL. In het bos woonde ook Hieronymus, de alchemist die we nog kenden van ons avontuur met Nachtvleugel. Thans had de alchemist van zijn huis een toestel gemaakt om tussen de sferen te reizen. Hij had een ras van insectoïden meegebracht, de Tiraniden. Maar plots werd onze wereld ‘overlegd’ met de wereld van de Poppenmeester, een wezen in dienst van Sluimer. De Poppenmeester heeft ons lang beziggehouden met levende schaakspelletjes en levend poppentheater. Pas nadat we de demon Radsla verslagen hadden, konden we de poppenwereld opheffen en keerden we naar Weeldeghem terug. Terug op Eternica, uit de Sluimerwereld, moesten we in de wereld van de Vernietiger en de wereld van het Leven focussen gaan halen om de tabletten van Qui-Watsu te vernietigen. Samen met stormheer Nerwyn slaagde ik erin ze te bemachtigen. We voerden een ritueel met de zeven geloven uit en vernietigden de tabletten zodat iedereen, die onder de invloed stond van de tabletten plots uit diens roes ontwaakte. In een vernietigende veldslag werd ons 24ste legioen weggevaagd door de Witte Golf. De strijd was nog niet gestreden!”

20. Maansverduistering

Projectteam : Gilad Peltier

Binnenspelse setting : Alberghem, Schoonstede

Buitenspelse setting : Woutershof, Kinrooi

Met de woorden van Tinus Groenemeere : “Opnieuw werden de voorspellingen van Di Mara besproken, onder leiding van Vageyn, die er het meest over wist. We kwamen daarvoor bijeen in Alberghem. Ik zal u niet vervelen nu met de héle uitleg, die u ook kan terugvinden in de ‘Impressies’ van de Libris Eternicae, maar we onthouden dat hier het patroon van de realiteit naar boven komt als inzet van dit spel. We hoorden van Zandrovar de rover dat er hier op deze plek een strijd tussen goed en kwaad zou losbarsten. Die nacht werd duidelijk dat een maansverduistering, die hier elke 500 jaar plaatsvond, iedereen verdeelde in twee kampen zodat jarenlange vrienden hier plots op elkaar begonnen te slaan in blinde woede. Deze roes was gelukkig niet blijvend, maar hier stond wel een kampioen van het Duister op (Duister genaamd), die op weg ging naar de Heilige Berg om het patroon van de realiteit te herschrijven. Onze kampioen, Turin Zilverlinde, werd aanvankelijk door deze duistere kampioen weggevaagd, maar later terug op mysterieuze wijze herrezen. Sluimer verscheen ook weer, maar wij konden een Slachter oproepen, een goddelijk creatuur, om haar te verslaan. Opgeruimd staat netjes! We smeedden ook nog een band met duisterelfen om volgelingen van het AL te verhinderen Mazana te bevrijden. Leden van de Ghouden Horde zouden nu reeds op Eternica rondwaren om dit doel te verwezenlijken. Om het patroon van de realiteit te hanteren, hadden we geschriften van Ursul nodig. Om deze te vinden, moesen we vier gouden sleutels verzamelen. Eén hadden we van de roverhoofdman (een gouden dobbelsteen), de dwergen leverden een gouden bijl en Malach gaf ons de derde sleutel (een echte sleutel) in ruil voor een vredesovereenkomst. De laatste sleutel hadden we toen nog niet. Tenslotte viel de overleden paladijn van de Vader, Selwyn, het dorp aan. Gelukkig hadden de dwergen een kanon om de troepen van Selwyn het hoofd te bieden. De weg naar de Heilige Berg lag open.”

21. De Heilige Berg

Projectteam : Gilad Peltier

Binnenspelse setting : de Heilige Berg, Halinus

Buitenspelse setting : De oude steengroeve ‘Les Cinque Piliers’ in Frankrijk vormt de magistrale setting voor de top van de Heilige Berg.

Met de woorden van Tinus Groenemeere : “De reis naar de Heilige Berg werd bemoeilijkt door aanvallen van de orken van Toemkar Kahn en door duisterelfen, allen op weg om het patroon te herschrijven. De reden dat dat nu kon was dat het zes maanden geleden uit de rots tevoorschijn was gekomen zodat de Oude van Linus en Seti het konden aanpassen. Nu was het er nog steeds, tot groot ongenoegen van de dwergen die hier woonden. Maar zij waren niet alleen. Het 17de strafregiment van Portillianen bewaakten hier in de Heilige Berg het patroon al jaren. Je kon alleen niet in de buurt van het patroon komen. We moesten snel de handleiding van Ursul vinden. Toen kwamen Darius de Kooper en Myst van de Dood ons vertellen dat we opgelicht waren. Alleen de sleutel van Malach was een echte sleutel. De andere twee niet. Gelukkig had Johannes van de Ruiter nog een sleutel op zak. Ook Argon bleek er plots één gevonden te hebben en de vierde was in handen van een handelaar. De Eternicaanse helden beleefden hun donkerste moment toen ze de handelaar doodden om de sleutel van zijn lijk te pikken. In een ritueel de volgende ochtend werden 7 stenen, voor elk geloof één, uit de grot gerecupereerd. Die moesten in de tombe van Ursul geplaatst worden op een bepaald moment. Maar omdat het tijdstip van de Vernietiger al voorbij was, moest Nerwyn met zijn leven betalen voor dit euvel. Selwyn zelf voltrok dit vonnis. De eerste die hier het patroon herschreef, was Toemkar Kahn, maar omdat hij het patroon vergat af te sluiten, werd hij na een korte periode van onoverwinnelijkheid plots een gewone goblin … en toen al snel een dode goblin. De tweede die het patroon liep, was een duisterelfin, die zich vermomd had als elfin. Ze veranderden alle elfen in duisterelfen … maar gelukkig alleen qua uiterlijk. Het ritueel om de papieren van Ursul te vinden, vond plaats en kostte de levens van Darius de Kooper én Myst. Maar Ursul herrees en werd naar het patroon gebracht. Daar brandde de strijd los tussen de kampioenen van het Licht (Turin, Nandor en de dwerg Toth) en Duister. Selwyn voerde Duisters troepen aan. De tol was hoog, maar de overwinning was een feit. De realiteit werd herschreven door Ursul, de Neutraliteit van de Dood.”

Vijfde Cyclus : Den Ghouden Horde

Onze vijfde gids is Hermanus van het handelshuis HeViVa.

22. Whier ende Roock

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers, Wim Verhaegen, Diego Claessens

Binnenspelse setting: Verrewolde, Moerseynde

Buitenspelse setting: La Fresnaye, Dworp

Met de woorden van Hermanus : “In Verrewolde, in de stadstaat Moerseynde, werden de jaarlijkse wierfeesten georganiseerd. De Portillianen waren echter ook aanwezig om grote hoeveelheden wier aan te kopen, iets waar de lokale bevolking niet mee gediend was. Daarbuiten werden er zeer oude, Herietische catacombes teruggevonden die dateerden van voor het Haldaanse tijdperk. Een aloude mummie, genaamd Horhotep werd teruggevonden. Maar ook de Ghouden Horde liet zich voor het eerst zien en bleek een zeer efficiënte vechtmachine te zijn. Wat zochten zij hier? Enkele tijd na de wierfeesten vielen wilde ondoden uit de Lissevelden Eternica binnen … Malach, de aloude liche, trad in actie.”

23. Bloed ende Traenen

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers, Wim Verhaegen, Diego Claessens

Binnenspelse setting: Karmachelen, Spieckelspaede

Buitenspelse setting: Heuvelsven, Dilsen-Stokkem

Met de woorden van Hermanus : “Hier draaide het allemaal om vampieren in het idyllisch vakantieoord aan de Spiekelspaedse meren, waar een revalidatiecentrum voor de Eternicaanse troepen die tegen Malach strijden gevestigd is. Zilveren Staecken, deserteurs, avonturiers die revalideerden van oorlogstrauma’s en een spookhuis met onstabiele poorten, die uiteindelijk door infiltranten gestabiliseerd werden tot een poort naar de vallei van de Gouden Horde. Het was ook Ruyterkesdag én Zwarte Zondag (met het opdoeken van de Zwarte hand). Veel draaide rond de “extractie” van de essentie van Nebner, één van de oorspronkelijke vampiers, uit Vittor Hullor, wat in één moeite ook Malach had moeten verzwakken. We waren getuige van een tragisch einde van de relatie tussen Vittor en Gwendoline Lafauve. Onze avonturen eindigden hier met een invasie van de Gouden Horde door de open poort. Veel avonturiers werden krijgsgevangen gemaakt en enkelen gedood. We waren hier getuige van het eerste optreden van Erynsigith, die ook de vermaarde sferoloog Argon op theevisite ontving. Eveneens het eerste optreden van Popa Brom, die vriendschap sloot met meerdere avonturiers om de stukken van zijn totem te helpen verzamelen.”

24. Weysheid ende Waenzin

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers, Wim Verhaegen

Binnenspelse setting: de universiteit van Wittenhuyze, ’s Graevensburchte

Buitenspelse setting: Chateau Marteau Longe (in de buurt van Namen)

Met de woorden van Hermanus : “We waren te gast op de universiteit van Wittenhuyze te ‘s Graevensburghte. Tijdens een wetenschappelijk symposium vonden vredesonderhandelingen plaats tussen Malach en Eternica. Er waren uiteraard rivaliserende studentenkringen, concurrerende profs en een legendarisch labyrinth maakte het mystieke plaatje compleet. Het geheel bleek echter opgezet spel te zijn en tijdens een ritueel ’s nachts slaagde Malachius erin zijn lang geleden gestarte transformatie tot primaire draak compleet te maken. Ondertussen waren orks onder leiding van de ons welbekende Poppa Brom druk bezig een totem samen te stellen. Onze avonturen hier eindigden met berserkende orkenbendes die de universiteit platbrandden terwijl de Eternicaanse helden vluchtten.”

25. Rats ende Penaery

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers,Kim Houtmeyers, Wim Verhaegen

Binnenspelse setting: Ratvoorde

Buitenspelse setting: De Kievit, Geel

Met de woorden van Hermanus : “De Skeevens hadden hun troepenprobleem in de strijd tegen de Ghouden horde opgelost door een grootscheepse warpstonebom tot ontploffing te brengen in Woudvoorde, dat vanaf toen beter bekend zou staan als Ratvoorde. De spelers infiltreerden in de kweekbarakken waar de versbakken skeevens werden opgeleid. Ze moesten een oplossing vinden om de getransformeerde Eternicanen te redden. Met behulp van een dwergendelegatie werd een machine in elkaar gestoken, maar na de genezing van de lokale bevolking verdwenen de dwergen met de machine. De middelen om de poort, die geopend was in Karmachelen te sluiten, werden verzameld en deze keer eindigde de strijd tegen de Ghouden Horde in een overwinning. Maar gewoel in plaatselijke Pictengraven maakte geesten wakker. Lena, priesteres van de Wolf, stierf in de strijd tegen de skeevens, maar werd terug tot leven gebracht als resultaat van een pact tussen Erynsigith, Argon en nog enkele andere avonturiers.”

Eternicaans Avontuur 8 : Schade ende Schande

Projectteam: Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers,Kim Houtmeyers, Wim Verhaegen

Binnenspelse setting: ergens in Schoonsteede

Buitenspelse setting: le château de l’Etoile, Bièrges

Met de woorden van Hermanus : “De Portillianen hadden jarenlang de Etenicaans munten vervangen door verarmde munten. Toen dit op het punt stond uit te komen, probeerden de voornaamste Portilliaanse families elkaar de schuld toe te schuiven, doch ze werden door de Ruiter tegen elkaar uitgespeeld. Het verraad kwam uit, de Portillianen werden persona non grata in Eternica en verloren daardoor hun haven in Schoonstede. Nieuwe munten werden ingevoerd, dankzij de steun van de dwergen.”

26. Krochten ende Knoocken

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers,Kim Houtmeyers, Wim Verhaegen

Binnenspelse setting: necropolis van Halinus

Buitenspelse setting: Fort de Hollogne, Luik

Met de woorden van Hermanus : “Vittor Hullor Yund, grootmeester der Necromantiërs, werd bijgezet in de necropool van Halinus, waarbij zowaar Driesz Zarka opnieuw opdook. Toevallig was het ook Poeperkesdag. Een nieuw soort ondoden, krochtgoblins, hadden onder leiding van Spuugh Knalpoep de controle over de necropool overgenomen. Bovendien werden er onder de necropool Herietische ruïnes ontdekt. De Herietische teksten bevatten informatie over een zuurwapen tegen de Ghouden Horde. Vanzelfsprekend slaagden de avonturiers er eveneens in een stasiskamer vol Ghouden Horde testsubjecten te openen. Tegen het einde van onze avonturen hier liepen de zaken danig uit de hand en er werd overgegaan tot de neutralisatie van de necropool, een ritueel dat alle aanwezige ondoden vernietigde. De avonturiers honoreerden hun deel van het pact met Erynsigith en lieten 7 demoneneieren zegenen door de 7 verschillende geloven.”

Eternicaans Avontuur 9 : Den Gulden Appel

Binnenspelse setting: De herberg van Maryssa’s mama, ergens in Schoonsteede

Buitenspelse setting: Domein Moerkensheide, de Pinte

27. Vlym ende Venyn

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers

Binnenspelse setting: Walderberg, Seevenkruyse

Buitenspelse setting: De Kalei, Dilsen-Stokkem

Met de woorden van Hermanus : “In de buurt van Walderberg bevond zich het Voorportaal van Vleym, de geheime hoofdtempel van de Al-Grote Vernietiger. Hier had het AL destijds grote hoeveelheden sterrenstof en etherisch goud verzameld, 2 bestanddelen die cruciaal waren voor de creatie van het wapen tegen de Ghouden Horde waarvoor de plannen in de necropool van Halinus werden gevonden. Verder was er een dwergen-handelspost waar een giffenbeurs plaatsvond. Er was een onstabiele mithrilmijn inclusief chaosdwergen, de herberg van Kaiso en Tarim, Mammourcka, winterwolven en een schrijn van de Feniks. Ook de sympatieke Sint (Nie Klaes), de legendarische goblinheld, kwam langs met pakjes voor iedereen. Onze avonturen hier eindigden met de succesvolle diefstal van de componenten uit het Voorportaal, waarna een woedende moemoe de Gruwe de Ghouden Horde wachters uit de tempel op de avonturiers los liet.”

Eternicaans Avontuur 10 : Den Lekkenden Keetel

Binnenspelse setting: herberg de Lekkende Keetel, Seevenkruyse

Buitenspelse setting: Domein Moerkensheide, de Pinte

Met de woorden van Hermanus : “Er was een vrijgezellenfeest van vampieren en Popa Brom’s tegenstanders, die de hulp van de avonturiers probeerden in te roepen. Daardoor werden de avonturiers wel bevrijdt van de controle die Popa Brom over hen kon uitvoeren. Er werd ook met een magisch kaartspel gespeeld waarop het symbool <O> voorkwam.”

28. Ghoud ende Karmeyn

Projectteam : Marc Bessemans, Jori Aerden, Filip van Utterbeeck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers

Binnenspelse setting: De Koppenburcht, Reitze

Buitenspelse setting: Fort de Bruyères-et-Montbérault, Frankrijk

Met de woorden van Hermanus : “De oorlog tegen de Ghouden Horde naderde zijn eindpunt. Primaire Draken lieten hun gezicht terug zien. Deze avonturen speelden zich af in het hoofdkwartier van de Eternicaanse troepen, van waaruit de generale staf met behulp van de Karolinustafel de operaties leidde. Na het uitmoorden van de generale staf moesten de helden deze functie overnemen en konnen niet anders dan de hulp van Popa Brom te aanvaarden (hij is trouwens diegene die de generale staf heeft laten vermoorden). Intussen werd in allereil het geheime zuurwapen verder geassembleerd. Toevallig was er hier een schrijn met schedels van Heiligen, één van de ontbrekende bestanddelen van het wapen. Zondagochtend vroeg werden alle helden van Eternica uitgemoord toen de Ghouden Horde het fort overrompelde. Gelukkig was er de kersverse secundaire Draak van de dood, de Veerman en voorheen mijn goede vriend Valstar, die nog een laatste kans forceerde. Na een tocht door de Schemerzone belandden de avonturiers als ondode geesten in de troonzaal van Khan Taureth. Zij slaagden erin het zuurwapen middenin de Ghouden Vallei te activeren. Kort daarna werden de verzwakte Ghouden Legioenen door de Eternicaanse troepen verslagen. Khan Taureth verdween spoorloos. De zielen van de spelers werden terug hun lichaam ingezogen en zij ontwaakten 21 dagen later, in een graf dat door de orken gemaakt werd als eerbetoon aan de gevallen helden van de Koppenburcht.”

Zesde Cyclus : Seti’s Spel en De Tijd van den Orck

Onze zesde gids is Evald, priester van de Grootmeester en vermaard magister.

29. Suyker ende Spinnen

Projectteam : Kelly Haccuria, Koen De Rooster, Harry Saenen, Martin Giessen, Jorik De Braekeleer, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Kristel Vanderhasselt, Olivier Gubbels

Binnenspelse locatie: Maradi (nabij Halinus)

Buitenspelse locatie: De Maat, Mol

Met de woorden van Evald : “Na de overwinning op de Ghouden Horde was het feest in heel Eternica. Dat Popa Brom het Keizerrijk van de Draak was binnengevallen, trokken weinigen zich aan. Er moest gefeest worden!. In Maradi was er zo een overwinningsfeest gepland en ter gelegenheid daarvan verkocht de plaatselijke arcanist Malyckx zijn creaties met grote korting. Deze werden gretig gekocht door de aanwezige helden, maar al snel bleek dat deze hen uiteindelijk hun levenskracht ontnamen. Uiteindelijk volgde er een confrontatie met Malyckx, die ontmaskerd werd als één van Erynsigith’s kinderen. Ook werd een cabal van versteende sferologen bevrijd, werden twee duisterheksen aan de macht geholpen (begin van de Heksenoorlog) en onderworpen een aantal avonturiers zich aan Eikenhart, een door Malyckx’ aanwezigheid corrupt geworden ent.”

Eternicaans Avontuur 11 : Kollen ende Ketels

Buitenspelse locatie: Moerkensheide, De Pinte

Met de woorden van Evald : Tijdens een heksenconclaaf trouwen Ainara en Vos. Duisterheksen verstoppen een magische ketel van waaruit creaturen verschijnen.

30. Hebben ende Houwen

Projectteam :Jorik De Braekeleer, Koen De Rooster, Harry Saenen, Martin Giessen, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Kristel Vanderhasselt, Olivier Gubbels

Binnenspelse locatie: Haemerlinghen, Seevenkruyse

Buitenspelse locatie: Kamphuis Ahoy, Oosterhout (Nederland)

Met de woorden van Evald : “Woedekind, Malyckx’ broer, wou wraak nemen op de avonturiers die Malyckx gedood hadden en lokte de avonturiers onder een voorwendsel naar Haemerlinghen, waar enige tijd geleden een mystiek zwaard in een sokkel verschenen was. Hij gebruikte daarvoor zijn alter ego Gunther Hinzelman, de leider van een volksleger dat meegeholpen had de Ghouden Horde te verslaan en die bij sommige avonturiers bekend was. Tijdens een competitie om het zwaard te winnen, vergoten de avonturiers hun bloed. Ze slaagden er echter niet in het zwaard uit de sokkel te halen en Woedekind liet zijn ware gelaat zien. Terwijl hij uit het vergoten bloed demonen opriep, begon hij op de spelers in te hakken. Enkel wanneer de 6 zegels verzameld zouden worden, zouden de avonturiers er in slagen het zwaard uit de sokkel te halen en er Woedekind mee te verslaan. Het terugkerende symbool <O> (dat ook bij de voorwerpen die Malyckx verkocht te zien was) viel nu onder de aandacht van de spelers. Tijdens dit Epos sloeg het Syndicaat er in om zich definitief op de kaart van Eternicaanse misdaadorganisaties te plaatsen. Intussen vervielen de Eternicaanse structuren en versloeg Popa Brom het Keizerrijk van de Draak om zich dan te richten tegen andere rijken. Het door de vorige oorlog weerloos gemaakte Eternica viel hij vreemd genoeg niet aan. Ook werd duidelijk dat het goddelijk evenwicht verstoord was: Malach, Or en Mazana leken verdwenen te zijn.”

31. Lust ende Leeven

Projectteam : Jorik De Braekeleer, Koen De Rooster, Harry Saenen, Martin Giessen, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Jean-Marc Frederiks, Kristel Vanderhasselt

Binnenspelse locatie: Commune Levensdauw nabij Verrewolde, Moerseynde

Buitenspelse Locatie: Bautershof, St Truiden

Met de woorden van Evald : “Verschillende organisaties mengden zich met de zoektocht naar Erynsigith’s kinderen, die nu aanzien werden als een dreiging voor de stabiliteit van Eternica. Doordat hun aanwezigheid de lokale omgeving verstoorde, waren er aanwijzingen waar ze te vinden zouden zijn. Zo zou Levensdauw, kind van Erynsigith bij het Leven, zich in een commune bevinden. De avonturiers trokken er heen, ook om van de verder uitbreidende mutaties af te geraken die ze gekregen hadden na zich aan Eikenhart onderworpen te hebben. Levensdauw werd ontmaskerd en gedood. Een groep orken net over de grens luisterde niet langer naar Popa Brom en viel Eternica binnen. Tijdens het gevecht met de avonturiers verscheen Erynsigith en doodde de orken ‘omdat de avonturiers haar toch al goed geholpen hadden’. Nadat vernomen werd dat ook L’Enfant Soleil, Erynsigith’s kind bij de Draak, op verzoek van de avonturiers zelf gedood werd, begon het bij hen te dagen dat ze mogelijk onwetend Erynsgith’s plan aan het uitvoeren waren. Op dat moment slaagden skeevens er ook in om de eerste broedmoeder te creëren en waren ze dus niet langer afhankelijk van warpstone en het muteren van mensen om hun aantallen op te drijven. Mark Onschuld kon zich politiek verankeren en dankzij enkele behandelingen, die in de commune werden aangeboden (o.a. een verjongingskuur), kreeg zijn crimineel imperium een tweede elan. Er ontsnapten ook vele creaturen uit de broedkamers van de commune.”

Eternicaans Avontuur 12 : Van Scheemer tot Gloorhen

Binnenspelse locatie: Tok d’E Orb (herberg nabij Driest, Spieckelspaede)

Buitenspelse locatie: Berkenhof (De Kluis), St Joris Weert

Met de woorden van Evald : “De avonturiers waren er zich van bewust dat het sterven van haar kinderen deel uitmaakte van Erynsigith’s plan om de hele wereld te laten verglijden tot een buitenwereld. Daarvoor gebruikte ze voorwerpen gemaakt door de reeds lang geleden overleden arcanist/sferoloog Bamraldi, wiens symbool <O> is. Er waren echter nog maar 3 kinderen over : Lotskind, Wolvenkind en Doodsrust. Met Wolvenkind werd reeds gepraat en de avonturiers hoopten ook met Lotskind te kunnen praten in Driest. Vooraleer ze echter Driest bereikten, overnachtten ze in de herberg Tok d’E Orb, die wijlen Cyrion de nar net in een dobbelspel gewonnen had. De herberg bleek echter een demonische entiteit te zijn die millenia terug door Erynsigith gemaakt werd om dienst te doen als broedkot. De herberg zag iedereen – behalve de huidige uitbater – als voedsel en grondstoffen voor het aanmaken van nieuwe broedsels. Deze vreetbui duurde 1 nacht en het was dus een kwestie van de nacht te overleven. Gaan lopen was geen optie, daar lokale heksen het gebied afgesloten hadden. Om de entiteit te kunnen gevangen houden, dienden ze die immers 1 maal per decennium te voeden. ‘s Morgens nam Erynsigith de herberg terug over van Cyrion. Ze vernamen ook dat Lotskind een deel van Erynsigith zelve was, en dus in Erynsigith’s plan zou meestappen.”

32. Keuze ende Gevolgh

Projectteam : Jorik De Braekeleer, Koen De Rooster, Harry Saenen, Martin Giessen, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Jean-Marc Frederiks, Kristel Vanderhasselt

Binnenspelse locatie: Knookzande, Woudvoorde

Buitenspelse locatie: Jeugd- en Vakantiecentrum, Hechtel-Eksel

Met de woorden van Evald : “De avonturiers trokken naar Woudvoorde om verder te onderhandelen met Wolvekind, nu ze overtuigd waren dat hij moest blijven leven. Wanneer ze Doodsrust ontmaskerden, bleek die Erynsigith’s plan reeds van in het begin te ondersteunen, goed wetende dat hij zelf moest sterven, wat hij ook deed. Kort daarop liet Erynsigith Wolvekind opjagen. Tegelijkertijd werden de 3 gevangen gezette Primaire Draken bevrijd. De Primaire Draken keerden de volgende dag terug met hun legers om het met elkaar uit te vechten. De Veerman vroeg dat ze elk een delegatie met 3 eisen stuurden om te onderhandelen. Tijdens de onderhandelingen gingen de gevechten gewoon door en stopten pas wanneer het akkoord bereikt werd. Dat akkoord staat nu gekend als ‘de Drakenwetten’. De avonturiers vernamen intussen van de geest van een Pictische zienster, dat Lena Erynsgith’s plan kon stoppen door de ontvoerde Andrea Van Eberen (gemarkeerd met <O>) te redden en in haar plaats te sterven, wat uiteindelijk gebeurde. Ten gevolge van de Drakenwetten zijn er nu bijzondere wetten van kracht in Eternica en gingen alle draken in vrijwillige verbanning.”

33. Waer ende Waarheyd

Projectteam : Jorik De Braekeleer, Harry Saenen, Martin Giessen, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Jean-Marc Frederiks, Kristel Vanderhasselt

Binnenspelse locatie: Oudenbaen, ‘s Graevensburghte

Buitenspelse locatie: De Winner, Overpelt

Met de woorden van Evald : “Het verscheurde Eternica had tot gevolg dat ‘s Graevensburchte, Reitze en Zuid-Kaltië zich verenigden tot het Nieuw Oost-Kaltisch Rijk of NOKR. Echter ook hier vond onrust en oorlog plaats : een burgeroorlog tussen de verschillende hooggeplaatste ridders die elk de kroon opeisten. Tijdens deze strubbelingen vond te Oudenbaan, ‘s Graevensburchte’s belangrijkste handelspost, het jaarlijkse opbod voor het gebruik van postjes in de handelspost plaats. Een bitsige handelsoorlog tussen twee grote handelshuizen slorpte de avonturiers op. Een mysterieuze derde partij, de eeuwenoude mummie Thomas Suyckerbuyck, trok aan ongeveer alle touwtjes achter de schermen met als doel ‘s Graevensburchte weer te doen aansluiten bij Eternica, zodat hij staatsburgerschap kon verkrijgen (dankzij de nieuwe Drakenwetten). Verder werd het Zaad van een nieuwe Levensboom (dat in Sindhu werd gevonden door de Aelfen en vervolgens weer ontvreemd werd door piraten en opgeslagen te Oudenbaan) gerecupereerd door de avonturiers. Eigendom van het Zaad en de vele partijen die er achteraan jaagden, maakten het tot één van de gevaarlijkste artefacten ooit gezien. Eeuwenoude pictentombes met bijhorende geheimen, een conflict met een rondtrekkende roofridder en een horde fanatieke Aelfen maakten het plaatje compleet.”

34. Dienen ende Dwaelen

Projectteam : Jorik De Braekeleer, Harry Saenen, Martin Giessen, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Jean-Marc Frederiks, Kristel Vanderhasselt

Binnenspelse locatie: Keperen, ‘s Graevensburghte

Buitenspelse locatie: Jeugdheem Zonnedauw, Geel

Met de woorden van Evald : “De avonturiers brachten het Zaad van de Levensboom naar Keperen, waar de lokale drost Katelijne Hulgaerde haar privé-domein had opengesteld voor de bouw van een nieuwe necropool. Hier wachtte het Hanze der Necromantiërs om het Zaad in ontvangst te nemen om er onderzoek op uit te voeren. De nieuwe necropool werd echter bedreigd door een golem die de arbeiders en stadswacht afslachtte en de drost plaatste dan ook een prijs van honderd goudstukken op het hoofd van het monster. De plaatselijke meester Archibald Da Silva, die met een magische kroon de legioenen ondoden in de necropool puur met zijn geest controleerde, overleed ‘s nachts. Zijn magische kroon werd per ongeluk opgezet door Rex, een dienaer met de programmering van een karikaturale koning, die de kroon aanziet voor zijn eigen papieren kroontje. Alle ondoden kwamen onder controle van Rex, die met zijn beperkte programmering het hele legioen inzette om zijn gebied te verdedigen en te vrijwaren van indringers. De combinatie van de golem en de hordes ondoden maakten de necropool tot een gevaarlijke plek. De avonturiers versloegen en ontmaskerden de golem, die de plaatselijke smid bleek te zijn. De exacte toedracht bleef onbekend toen de smid zelf ‘s nachts verdween. Rex werd onschadelijk gemaakt door enkele necromantiërs onder de avonturiers, die hem de kroon afhandig maakten. De Alba Russus werd veroordeeld en geëxecuteerd voor de moord op twee hanzemeesters en het tussenkomen in de executie van een veroordeeld moordenaar. Het Zaad van de Levensboom werd ontvreemd uit het onderzoekscentrum door Aelfen.”

35.Glorie ende Neerghanck

Projectteam : Jorik De Braekeleer, Harry Saenen, Martin Giessen, Ronald Houtmeyers, Yveline Garnier, Jean-Marc Frederiks, Kristel Vanderhasselt

Binnenspelse locatie: Winterpiek, Halinus

Buitenspelse locatie: Fort De Barchon te Blégny

Met de woorden van Evald : ”

De Zevende, Heilige Cyclus

Onze zevende gids is Fiona, Heilige Moeder van de kerk van het Leven.

Bierschuur IV: “Likken ende Wonden” + conversie nieuwe codex

Eventteam: Heike Beckers, Tom Witsel, Richard Janssens.

Datum: 23-24 november 2013

Buitenspelse locatie: Blokhut ‘De Piramide’ gevestigd aan de Egyptischedijk 18, 5531 NE te Bladel.

Met de woorden van Fiona: “Nadat de Eternicaanse nachtlegioenen de avonturiers in het Fort van Winterpiek in de Blauwe Berg kwamen versterken, was de strijd snel gestreden. Papa Brom was verslaan, maar ten koste van wat? Zaccharias had zich op ultieme wijze opgeofferd voor Eternica. De dood gevonden, zonder ziel. Uit de cyclus gezet. Wat een opoffering! Zaccharias is een Eeuwighe Held!

Op terugweg naar Eternica worden de avonturiers bij een volgende stop opgeslorpt door een herberg, dat een sferologisch object bleek te zijn, waarbij de ganse groep door een buitenwereldlycke scheur naar een onbekend terrein werd geteleporteerd. Daar werd de groep aangevallen door tientallen schemerschrikken en werden de mannen geconfronteerd met een bijzonder verleidelijke succubus. Al snel hadden de vrouwen door hoeveel invloed het op seks beluste wezen op de mannen had, en beslisten ze om snel te vertrekken met het schip de Zee-Arend.”

36. Gok ende gruwel

Projectteam: Jean-Marc Frederiks, Koen de Rooster, Niels Weymeis, Freek van Deynze, Michiel de Coninck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers.

Datum: 7-9 februari 2014

Buitenspelse locatie: Het domein Merkenveld te Zedelgem

Binnenspelse locatie: Gobmort in het Keizerryck van de Draak

Met de woorden van Fiona: “Op de terugtocht naar Eternica zagen de avonturiers duidelijk wat de oorlog met hun teergeliefde Eternica had gedaan. Het landschap lag er verlaten bij, dorpen waren afgebrand, wachttorens verwoest. Het was een doodse sfeer. Tot hun tocht hun bij het dorpje Gobemort bracht. Er was een vrij levendige gemeenschap, met de aanwezigheid van een goed draaiende casino, een grote vertegenwoordiging van het Gilde der Verwenners, waaronder de meester-vampier Constantijn de Vocht en een Sindhu Sutra liefdetheehuisje. Het geluk duurde echter niet lang en al snel werd duidelijk dat Drost Vinckenslag de omgeving niet in de hand had. Kannibalen, vleeseters van het eerste uur, verlekkert op een bepaalde zachte delicatesse kwamen het dorp binnen gestormd onder leiding van Le professeur. Bleek dat oorspronkelijke soldaten te zijn van het vroegere Keizerrijk en vervloekt door Brom. Op de koop toe werden de avonturiers belaagd door een groep die zich Inquisitie van de Draak noemden, die de groep beschuldigde van gecorrupteerd te zijn. Bleek dat de leider van dit Inquisitie-commando zou misleid geweest zijn door een vertegenwoordiger bij de Raad van 21, die op zijn beurt al dan niet gechanteerd werd door een duistere organisatie als het Syndicaat.

In Gobemort werd er op de grond van de Feniks een conclaaf van zeven-min-één geloven georganiseerd, waarbij flink wat Moedermelk werd geabsorbeerd. Echter de geloven hebben toen gefaald. Een bepaalde balans, anders zo kenmerkend voor Eternica, was zoek. Iets in de consistentie van de geloven was verschoven en de tempel van de Feniks was niet meer. Dat moment deed iets met de wereld, wat niet hoorde. Gobemort woog zeer zwaar op de avonturiers. Er werd een sferologisch poort ontdekt naar een buitenwereld van de ruiter, waarbij het gerucht ging dat er een Djin de toegang geopend had. Gobemort was nu heilige grond van de Ruiter geworden. De groep wilde er zo snel mogelijk weg.”

Bierschuur V ‘Dood ende Vergeten.’

Eventteam: Heike Beckers, Jean-Marc Frederiks, Koen De Rooster, Richard Janssen

Datum: 10-11 mei 2014

Buitenspelse locatie: Pexhofweg 5 te Meeuwen-Gruitrode.

Binnenspelse locatie: De herberg ‘In de Zilte Traenen’ te s Graevensburchte

Met de woorden van Fiona: “Het avontuur ging verder. Langs de lange oude baan dwars door ’s Graevensburchte, kronkelend door de Ruïnes van Oudebaan dorp, waarbij duidelijk te zien was dat de thuishaven van de Suyckerbuycken helemaal was verwoest, ruimde een trosje dienaeren de restanten van de tempel van licht en wees een jonge necromantiër de weg naar een volgende bierschuur. Het pad ging recht door het woud der Maren. Een trieste plek vol leed. Honderden ridders en schildknapen van het eerste verbond vonden daar de dood. Weerloos tegen de beulen van Brom. Nog rond dwalend op verlossing, dacht men. Het was echter een wilde, hoger ondode Oostkaltische ridder die met zijn lagere ondoden de bossen onveilig maakte, en de necro doodde die hem wilde beheersen. Ook in dat bos heeft Skriga op ongelukkige wijze de eerste sporen van het paarse mos ontdekt. Een ziekte waarvoor geen remedie gevonden werd.

Na een goede nacht in de herberg ‘In de Zilte Traenen’ trokken de avonturiers verder. Ze kwamen elfen tegen op hun pad die niet vredelievend waren en zelfs op lokale mensen aan het jagen waren. Fiona en Johannes gingen achter de elfen aan en komen zo in contact met hun leider, Malantur. Tegelijkertijd werden de andere avonturiers getrakteerd op de zeven plagen om daarna ook oog in oog te komen te staan met Malantur. Blijkbaar zaten de avonturiers midden in een elfenconflict en voor het eerst zien ze een eeuwenoude, eerder mythische spreuk gebruikt worden, door een andere plots verschenen oude elfin, waarbij Malantur tot ieders verbazing in een mens werd getransformeerd. Probleem opgelost?”

Bierschuur VI ‘Leed ofte Vermaek.’

Eventteam: Heike Beckers, Jean-Marc, Koen de Rooster, Ronald Houtmeyers en Jorik Braekeleer, Gert Caers

Datum: 27-28 september 2014

Buitenspelse locatie: Pexhofweg 5 te Meeuwen-Gruitrode.

Met de woorden van Fiona: “De avonturiers trekken verder tot de volgende herberg. Die ziet er wat ongewoon uit. Al snel blijkt dat men er een drankje kan nuttigen waarmee je in één of andere levensgevaarlijke buitenwereldlijke plaats terecht komt en dat Oostkalten niet kunnen zwemmen. Sferologie zeg ik u! Sferologie! Maar dat is niet het enige verontrustwekkende in die herberg. Er hangen recent gemaakte perkamenten aan de muren: ‘Burgerlijke Verordening No. 5197 Alle personen van elfse afkomst zijn niet langer welkom in Eternica en worden geëvacueerd. Iedereen moet zich aanmelden in Baeckermael’. ”

37. ‘Ghoud ende Cooper’

Projectteam: Jean-Marc Frederiks, Koen de Rooster, Niels Weymeis, Freek van Deynze, Michiel de Coninck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers.

Datum: 21 tot 23 november 2014

Buitenspelse locatie: Domein Le Fresnay te Dworp

Binnenspelse locatie: Baeckermael

Met de woorden van Fiona: “Onder lichte dwang zet de groep zich verder naar Baeckermael. Daar aangekomen werden de avonturiers op vrij fascistische en racistische wijze onthaald in het dorp door de graaf Ferdinant de Rooye met zijn stadswacht, de spijkerkoppen, allen hogere ondoden in dienst van de staat. Avonturiers die lid waren van  Hanzen, meesters, bankiers, ridders of diegenen die werk konden verrichten voor de graaf mochten in de chique buurt, tenzij je een elf, dwerg, heks of necromantier was, dan werd je beschouwd als lagere klasse en moest je je aanmelden in het Borghetto. In deze ondergeschikte buurt werden de elfen langdurig ondervraagd in de controlepost. Er werd gepolst naar hun motieven, hun vaardigheden en hun loyaliteit naar de mensen toe. Indien een elf door die eerste lichting kwam, moest die daaropvolgend twee mensen vinden die garant stonden voor hen, anders: uitzetting. De deportatie van de elfen was met andere woorden in volle gang. Meermaals is de situatie geëscaleerd tussen elfen en spijkerkoppen. Deze laatste provoceerden de ‘puntoren’ door zeer minutieus de nieuwe anti-elfen-wetten, geen wapendracht en oren ten allen tijde tonen, toe te passen. Fiona werd hierbij tot haar uiterste gepusht als haar broer Koravel onterecht als straf werd ‘gespijkerd’.

De avonturiers kwamen in Baeckermael een oude bekende tegen: Schout Lodewijk van Seevenkruyse, die nu gepromoveerd was tot de Raad van 21. Met het oog op de heropbouw van Eternica bood hij verschillende groeperingen aan een domein te kopen, maar met Fiona wilde hij vooral een oplossing zoeken voor de nakende oorlog met de elfen. Toch kwam hier ook de dreiging van de dwergen ter sprake en de paarse koorts. Met andere woorden we concludeerden dat de sfeer in en rond de grenzen van Eternica bijzonder gespannen waren en dat er eigenlijk elk moment oorlog kon uitbreken.

In Baeckermael zelf werd er nog steeds ijverig gezocht naar een oplossing voor de paarse koorts, waar meer en meer mensen last van begonnen te krijgen. Alzo werd de organisatie Chirurgijnen Zonder Grenzen opgericht door de Kerk van het Leven.

Het bos rond het domein van Baeckernael zelf was een stuk in handen van Agnes, een lokale heks die bezeten werd door een sferologisch artefact en daardoor bloedoffers moest brengen aan een welbepaalde boom. Dat deed ze met behulp van de beesten in het bos zoals weerwolven en andere bloeddorstige wezens. De mythe ging dan ook vrij snel rond dat het onmogelijk was het domein te verlaten omdat er een soort beschermende bubbel rond ging waarbij er gigantische spinnen neer daalden als men durfde de grenzen van Baeckermael te overschrijden.  De heksen onder de avonturiers wisten hiervoor een oplossing te vinden met een bijzonder ritueel dat op drie verschillende krachtbronnen tegelijkertijd moest plaats vinden, waarvoor de drie religieuze assen met hun tegenstrijdige geloof moesten samenwerken.   De strijd was zwaar, maar succesvol.   En nu?

De groep avonturiers krijgt opdracht van de Raad van 21 om op diplomatieke missie te gaan naar Medina. Het is allemaal nogal vaag, maar toch vertrekt de groep met een ogenschijnlijke belangrijke missie.”

Bierschuur VII ‘Boer ende Buyten’

Eventteam: Heike Beckers,Bart Verdeyen, Marie Olaerts, Yveline Garnier

Datum: 31 januari- 1 februari 2015

Buitenspelse locatie: Boskabouterpad 1 te 2460 Kasterlee

Binnenspelse locatie: Een boerderij met als lokale heer Reinout Slagzahn te Woudvoorde.

Met de woorden van Fiona: “Onderweg naar Medina overnachten de avonturiers in Hoeve Slagzahn. Een schijnbaar verdoemde plaats waar skeevens zich onder de gewelven van het gebouw genesteld hadden. De broedmoeder die diep onder de grond verstopt zat gaf opdracht om de zwangere – dankij een geslaagd ritueel van het leven – dochter van de gastheer te pakken te krijgen. De avonturiers hebben hun met man en macht ertegen verzet en zijn uiteindelijk gevlucht.”

38. ‘Mummies ende Minnaars’

Projectteam: Jean-Marc Frederiks, Koen de Rooster, Niels Weymeis, Freek van Deynze, Michiel de Coninck, Heike Beckers, Kim Houtmeyers + Bart Baplu, Tristan Mees en Lien De Blander

Datum: 22 tot 24 mei 2015

Buitenspelse locatie: De Kievit/ Malpertuus, te Geel

Binnenspelse locatie: Een zanderige uithoek van Medina.

Met de woorden van Fiona: “De groep avonturiers trekt verder op diplomatieke missie, maar splitsen zich op eenmaal aan de kustlijn gekomen. De helft neemt de boot, de andere helft de karavaan. Dankzij de Portiliaanse familie Di Auwera kwamen de meesten heelhuids aan in Medina, op een domein net op de rand van het land der Piramiden. In het dorp heersen de wetten van kalief Malik XIII. Malik XIII was het enige geloof dat mocht aanhangen worden. Er was wel een tentenkamp opgezet buiten hun domein onder leiding van de portilianen, waar het ‘neutraal’ terrein was en de geloven discreet hun ding mochten doen.

Sommige avonturiers zijn, met of zonder hulp van Amhotep, binnen geraakt in de piramide van Rahadum III. Een Herietische piramide gewijd aan Maät, oftewel de Grootmeester. Daar werden sterrenkaarten gevonden waar kennis werd opgedaan van een buitenwereld, waar de Grootmeester overheerst, N’Kitar genaamd. Het werd echter duidelijk dat deze buitenwereld niet op natuurlijke wijze evolueerde. Volgens de wetten der balans tussen de werelden is deze buitenwereld zo ver afgegleden van het centrum dat zij spontaan zou moeten vernietigd worden. Maar dat gebeurde echter niet. Op deze kaarten werd gezien dat die buitenwereld N’Kitar op verschillende manieren gelinkt waren met onze wereld, Dragh, waardoor het fenomeen van spontane vernietiging werd uitgesteld. Is het toeval dat die nexussen de plaatsen zijn waar de kinderen van Seti zijn vermoord? En hoe zouden we die verankeringen kunnen doorbreken?

Er werd ter plaatse ook een fontein van de Feniks gevonden die, na wijding van de verschillende Eternicaanse geloven, de volgende profane woorden sprak die zeer moeilijk te verstaan waren: “Steen voor steen allemaal door de waanzin van 1; de moeder zal bouwen de dochter zal sterken; de luiheid weg gesneden Spaar hem, spaar ons. Haar kinderen zullen de poorten wijd open zetten enkel vuur kan beslissen wat Dragh velt; mensheid verdwijnt land gevloerd; zwijg nimmer; verzet, verzet; maar het ijs zal ‘bevriezen’ ; een groot eerbetoon besmettelijk spaar hem”.

Ook werden er terug actieve artefacten van Bamraldi gevonden. Volgens de avonturiers waren deze artefacten inactief gemaakt nadat de plannen van Seti werden gedwarsboomd en de Drakenwetten werden afgekondigd, maar het tegendeel was dus waar. Hoe, waarom en waarvoor deze artefacten gereactiveerd waren, was nog een raadsel!

Toen de Sheherazada, de belangrijkste concubine van de kalief, aan kwam om nog maar de kandidaten te kiezen die op de besprekingen aanwezig mochten zijn, werd er jammer genoeg een aanslag op haar gepleegd waardoor zij de nog-niet-begonnen-diplomatieke besprekingen onmiddellijk stop zette en de missie dus faalde. We werden het domein uitgezet en vaarden, met behulp van Silvio en de andere Portilianen, terug richting Eternica om verslag uit te brengen aan de Raad van Drie.”

Bierschuur VIII ‘Trouw ende Tragedie.’

Eventteam: Heike Beckers, Mark Morhaye, Richard Janssen, Kristof Verhoeven, Sven Van Peteghem

Datum: 28 – 30 augustus 2015

Buitenspelse locatie: scoutsdomein Van Den Reecklaan 37B te Bonheiden

Binnenspelse locatie: Een eilandje in Portilio.

Met de woorden van Fiona: “Onderweg op zee terug naar Eternica krijgen de avonturiers schipbreuk door enkele zware kapotte boomstammen die behoorlijk wat schade aangericht hadden. In afwachting van de reparaties beleven de avonturiers een leuke avond met de lokale bevolking en een tweede huwelijksfeest van familie Di Aurora. Hoera!

Ook Geldric Goudthaen viert er zijn meesterschap op gepaste wijze!”

39. ‘Kraken ende Krochten’

Projectteam: Jean-Marc Frederiks, Koen de Rooster, Niels Weymeis, Freek van Deynze, Michiel de Coninck, Bart Baplu, Tristan Mees en Lien De Blander , Heike Beckers, Kim Houtmeyers.

Datum: 6 tot 8 november 2015

Buitenspelse locatie: Jeugd- en vakantiecentrum te Hechtel-Eksel

Binnenspelse locatie: Een visserdorp nabij het toekomstige kanaal dat Moerseynde stad met de zee zou verbinden.

Met de woorden van Fiona: “Als alle boten terug vaarklaar gemaakt zijn trekt de groep verder richting Eternica en meert aan in Goudhorst, een recentelijk gebouwd dorpje voor de arbeiders van de aanleg van het nieuwe zeekanaal naar Moerseynde. In dat dorpje ligt een domein van familie Goudthaen, met bijhorende bank en kluizen, waar we vriendelijk ontvangen worden. Jammer genoeg is al die rijkdom een doorn in het oog van de Zoutmannen, die het dorp binnen vallen en de bank en de kluizen trachten leeg te halen. Door toedoen van de avonturiers slagen zij er gelukkig niet in om tot de kluis te geraken, maar de barbaren zien wel een kans om Geldric zelf te ontvoeren.

Ondertussen wordt er kennis gemaakt met een Sindhu theehuisje waar sommigen verleid werden om in een vruchtbaarheidsbed plaats te nemen. Niet lang erna verdwijnt het bed en laat het een groen spoor achter. Na onderzoek blijkt dat het een of ander sferologisch artefact ging waar je vatbaar werd voor de N’Kitari en mogelijk gespiegeld werd. Zo verkregen we de kennis dat enkelen onder de avonturiers spionnen geworden waren voor de N’Kitari en we dus moesten oppassen wie te vertrouwen.

Uiteindelijk bundelen de avonturiers hun krachten en gaan ze met behulp van een schip-achtig zeemonster ‘de Vadstige Zeeheks’ de Zoutmannen te lijf. Na een lang en spannend gevecht overwinnen de avonturiers en slagen ze er in Geldric te bevrijden. De dankbaarheid was groot en elke dappere Eternicaan die mee heeft gevochten werd 10 goud beloofd.”

39,5: Gemaskerd, Dood ende Herrezen

Projectteam: Jean-Marc Frederiks, Koen de Rooster, Niels Weymeis, Freek van Deynze, Michiel de Coninck, Bart Baplu, Tristan Mees en Lien De Blander , Heike Beckers, Kim Houtmeyers.

Datum: 27- 29 mei 2016

Buitenspelse locatie: Heem Parsifal & Montsalvaet Schomminkelstraat 22a, 8954 Westouter

Binnenspelse locatie: Een tempel van de dood in de schemerwereld

Met de woorden van Fiona: “Enkele maanden na de inval van de Zoutlanders in Goudhorst hebben de avonturiers zich verspreid over het getormenteerde Eeuwige Rijk. Iedereen had de tijd om zich te weiden aan persoonlijke aangelegenheden, contacten te verzorgen en opzoekingen te doen. Hier en daar zagen de avonturiers in Eternica de schuchtere heropbouw de kop opsteken. Dienaeren en ambachtslui deden hun uiterste best om, geruggesteund door de hanzen en gildes, Eternica zo snel mogelijk uit zijn as te doen herrijzen. Het zag ernaar uit dat het deze keer effectief rustiger was geworden in en rond Eternica en dat de mensen zichtbaar van deze tijd van vrede en heropbouw genoten. Rond die periode krijgen verschillende avonturiers een uitnodiging voor een gemaskerd bal van Magistra Lea Kein in onze hoofdstad Halinus. Het is voor elkeen een eer om uitgenodigd te worden voor dit Halinees carnaval en zo gebeurde het dat menig avonturiers elkaar terug zagen op het domein van Dame Kein. Echter, het gemaskerd bal werd verknald door de inquisitie die binnen viel op zoek naar sferologen. We werden opgesloten in kamers zonder uitgang ter afwachting van de ondervraging, maar konden gelukkig ontsnappen via een onderaardse geheime uitgang, wat ons in de schemerwereld bracht. Het begin van een tumult avontuur.

In de schemerwereld kwamen we terecht in een klooster van de dood waar vrij snel duidelijk werd dat de kerk van de dood verdeeld was. Sommigen kregen een visioen waar te zien was dat Werter Herrezen, de prelaat van de Dood, als Omnnipotente zetelend in de raad van drie, gespiegeld werd. Ook werden we op de hoogte gesteld dat Dries Zarka, zetelend als Aartmeester in de raad van drie valselijk werd beschuldigd van verraad en vervangen door een gespiegelde onbelangrijke leerling tovernaar. Met andere woorden Eternica is corrupt tot in de hoogste rangen van zijn bestaan. Of de opperschout Bernold van Maalderen nog zuiver op graat is, is dan wel zeer de vraag.

Een andere noemenswaardige gebeurtenis is dat de kerk van de Vernietiger een artefact van de Draak van het licht, een glazen bol cruciaal in de ontvriezing van het land van Ulreich, heeft vernietigd om alzo een voorportaal van de Vernietiger te openen op Dragh.

Tijdens de nacht kregen we bezoek van oeroude schemerschrikken die letterlijk stukken van de zielen van de avonturier uit het lijf sloegen. Menig avonturier misten 1,2 of zelfs 3 stukken van hun ziel. Daar het ganse klooster werd omringd door deze dodelijke wezens konden de avonturiers maar 1 ding doen: vluchten!”

40. Leren ende Bezweren

Projectteam: Jean-Marc Frederiks, Koen de Rooster, Niels Weymeis, Freek van Deynze, Michiel de Coninck, Bart Baplu, Tristan Mees en Lien De Blander , Heike Beckers, Kim Houtmeyers.

Datum: 30 september – 2 oktober 2016

Buitenspelse locatie: La divine providence, Vieux Moulin 8, Wodecq

Binnenspelse locatie: Het ISS

Met de woorden van Fiona: “Tijdens het verblijf in het klooster werd er kennis verkregen van het bestaan van een geheime locatie die veel meer weet over buitenwereldycke zaken: het ISS of intersferologisch instituut. Aangezien die N’Kitari nu werkelijk een bedreiging zijn voor het voorbestaan van Dragh en het ganse universum. Het ISS zo snel mogelijk vinden werd de prioriteit van de groep en ze trokken ogenblikkelijk richting ’s Graevensburchte. Daar woonden de avonturiers in de academie van de bezweerders een bijzonder ritueel bij en werden ze geteleporteerd naar het ISS, een plaats tussen de sferen in. Een onderzoekscentrum van buitenwereldlycke activiteiten waar vanzelfsprekend veel sferologen aanwezig waren. Sommigen aarzelden heel wat en anderen sprongen gretig op de kennis die de serologen machtig waren. Een ding was echter zeer welkom: een sferoloog zeer bedreven met zielstukken die elk avonturier de mogelijkheid gaf om zijn ziel terug volledig te maken.

Voor de groep uitvoerig onderzoek kon uitvoeren hoe het nu eigenlijk zat op Dragh via een sferometer, die mits de juiste coördinaten ingegeven naar andere sferen kon kijken, werden ze overspoeld door insecten, spinnen en N’Kitari. Er werd met heel het ISS gevlucht naar een spiegelwereld van het ISS, waar even schuil kon worden gehouden. Maar het was slechts uitstel van executie want uiteindelijk moest de groep ook daar vluchten. Een oeroude elf kon met magische planten helpen een soort transportmiddel te maken en weg waren de avonturiers in ‘pods’ van het Leven.”

Bierschuur IX ‘Planeten ende boleten’

Eventteam: Heike Beckers, Wout Geerings, Ine Melckenbeeck

Datum: 21-22 januari 2017

Buitenspelse locatie: Donderslagweg 3, 3670 Meeuwen-Gruitrode, België

Binnenspelse locatie: Op een buitenwereld genaamd ‘Het Woud’

Met de woorden van Fiona: “We kwamen terecht op een buitenwereld ‘het Woud’ genaamd. Een verzamelpunt van allerlei buitenwereldlijcken. Ook was er een soort dryade aanwezig die controle had over alle wouden op alle sferen. In de herberg werd druk gediscussieerd wat nu de beste aanpak is om Dragh en mogelijks het ganse universum, te redden van de invasie van de N’Kitari. Er werd besloten dat een onverwachte wending het meeste succes had op slagen. Op naar de buitenwereld N’Kitar :-)!”